آيا غيرت فقط مربوط به مردان است؟ يعني فقط مردان هستند كه بايد نسبت به زنان جامعه، غيرت ديني داشته باشند؟ بعيد نيست كه با اين مسأله روبه‌رو شده باشيد كه اگر مردي دچار آلودگي اخلاقي شده باشد، خانواده و بستگان او چندان احساس سرخوردگي و ننگ نمي‌كنند، امّا اگر زني دچار چنين خطاي‌اخلاقي شده باشد، خانواده و بستگان و بلكه همه اطرافيان او احساس ننگي نسبت به آن زن  پيدا مي‌كنند و چه بسا براي پاك كردن اين ننگ دست به اقدامي همچون كشتن او بكنند.

آيا اين طرز تفكر و رفتار درست و اسلامي است؟! آيا اين نوع غيرت را غيرت ديني مي‌ناميم؟ به طور مسلم يك مسلمان، به طور مشترك بايد احساس ننگ بكند؛ نه اين‌كه در جايي چنين احساسي به اوج برسد كه منجر به افراط شود و نه اين‌كه در جاي ديگر، اين احساس وجود نداشته باشد و يا بسيار كم باشد كه منجر به تفريط شود.

متأسفانه اين تفكر بي‌غيرتي را در خصوص مردان، از فرهنگ غرب؛ و ابراز آن درباره زنان را، از فرهنگ منحط جاهلي مي‌گيريم و هر دوي اين نوع تفكر را به پاي دين مي‌گذاريم كه متاسفانه اين نوع تفكر نيز در بين افراد جامعه نيز رواج پيدا كرده است.

در خيلي از موارد، مسائلي را از فرهنگ غرب با مسائلي از فرهنگ منحط جاهلي، مخلوط كرده و آن را به صورت اسلام در مي‌آوريم؛ در حالي كه قرآن كريم، خلاف آن را بيان مي‌كند؛ به عنوان نمونه قرآن كريم درباره مجازات افراد مي‌فرمايد: «الزَّانِيَةُ وَ الزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذْكُمْ بِهِما رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ. هر يك از زن و مرد زنا كار را صد تازيانه بزنيد و نبايد رأفت (و محبت كاذب) نسبت به آن دو، شما را از اجراى حكم الهى مانع شود اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد.»[نور،آيه2] يعني نه در مورد مردآلوده تسامح داشته باشيد ونه در مورد زن آلوده.

يا همچنين درباره مجازات سرقت مي‌فرمايد: «وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُواْ أَيْدِيَهُمَا جَزَاء بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ. و مرد و زن دزد را به سزاى آنچه كرده‏‌اند دستشان را به عنوان كيفرى از جانب خدا ببريد و خداوند توانا و حكيم است.»[مائده،آيه38]

از اين رو، بخشيدن زن و مجازات كردن مرد در مسأله دزدي و يا مجازات كردن زن و بخشيدن مرد در مسأله خطاي اخلاقي و ننگ ندانستن اشتباه مرد، همگي اينها تبعيض و ناشي از افكار جاهلي است و فردي كه با اين نوع ديد و تفكر به سمت اسلام برود، اين توهّم را خواهد داشت كه دين اسلام بين زن و مرد تفاوت قائل است و براي توهّمش به مسأله ارث و ديه اشاره مي‌كند كه ارث و ديه زن ومرد در اسلام با هم متفاوت است.

درحالي كه به گفته آيت‌الله جوادي‌آملي(حفظه‌الله) «تفاوت صنفي زن و مرد، مانند تفاوت اصناف مردان با يكديگر و نيز زنان با همديگرست، كه اين نيز براي برقراري نظامي احسن و عادلانه است؛ نه تسخير ظالمانه يا جاهلانه و نه تسخير يك جانبه و يك سويه نسبت به يكي از آنان است.»[1] امّا «مقام زن را بايد در انسان شناسي جستجو كرد و عظمت زن همان عظمت انسان است؛»[2]

گاهي در مقابل تهاجم، عقب نشيني مي‌كنيم و تلاش مي‌كنيم كه خود را شبيه به دشمن ‌كنيم و همسان سازي كنيم؛ يعني ما به جاي اينكه به باورهاي عميق ديني خود بپردازيم و آن‌ها را فرهنگ سازي كنيم متأثر از افكار دشمن مي‌شويم. از اين رو لازم است، فكر كنيم چگونه مي‌توانيم فرهنگ‌ بومي و اسلامي داشته باشيم.

منبع:
[1]. زن در آينه‌ي جلا و جمال،آيت‌الله‌جوادي‌آملي،ص285
[2]. همان، ص292